Fosforus: Penerangan dan Pengambilan Mineral Harian

Pelbagai mineral, kalium, magnesium, dan fosforus—semua elemen ini mempunyai kesan yang ketara kepada kesihatan manusia. Adalah penting untuk memastikan bekalan tepat pada masanya bagi semua sebatian organik yang diperlukan untuk pemulihan sistemik badan dan pembaharuan yang mampan.

Peranan mineral dalam badan

Dalam badan manusia mikroelemen mineral memainkan peranan yang pelbagai dan penting, bahan-bahan ini terdapat dalam strukturnya dan melaksanakan sejumlah besar fungsi asas:

• Mereka mengekalkan tekanan osmotik dalam cecair dan sel antara sel.
• Mereka mengawal proses pertukaran air-garam.
• Mereka memastikan fungsi normal sistem pencernaan, kardiovaskular, saraf dan lain-lain.
• Mengekalkan keseimbangan asid-bes.
• Mereka mengaktifkan tindakan atau merupakan sebahagian daripada vitamin, hormon, enzim dan, dengan itu, mengambil bahagian dalam semua jenis proses metabolik.
• Mereka mengambil bahagian dalam proses pembekuan darah dan hematopoiesis.
• Mengekalkan integriti struktur dalam badan.
• Mereka mengawal potensi transmembran, yang diperlukan untuk penguncupan gentian otot, pengaliran impuls saraf, dan fungsi sel normal.
• Mereka mengambil bahagian dalam struktur unsur pembentuk darah dan mengekalkan komposisi garam semulajadinya.
• Mereka mengambil bahagian dalam pembinaan tisu dalam badan, terutamanya tisu tulang, di mana kalsium dan fosforus adalah unsur struktur utama.
• Mereka adalah komponen asas produk makanan, dan kekurangannya yang berlebihan atau berpanjangan dalam diet harian membawa kepada gangguan metabolik dan juga penyakit.
• Mereka menjejaskan imuniti badan dan fungsi perlindungannya.

Keseimbangan asid-bes

Mikronutrien dalam badan mengekalkan keseimbangan asid-bes. Keseimbangan ini penting untuk mengekalkan persekitaran dalaman yang stabil. Walau bagaimanapun, tabiat pemakanan dan kelaziman sebatian alkali atau berasid dalam diet boleh mempengaruhi perubahan dalam keseimbangan asid-bes. Unsur mikro mineral alkali termasuk: Natrium, magnesium, dan kalsium terdapat dalam kuantiti yang banyak dalam susu dan produk susu yang ditapai (kecuali keju), serta dalam sayur-sayuran, kentang, beri dan buah-buahan. Unsur surih mineral berasid termasuk klorin, sulfur, dan fosforus. Mereka ditemui dalam kuantiti yang banyak dalam ikan, daging, roti, telur, dan bijirin.

Apabila pH kurang daripada 7, persekitaran adalah berasid, dan jika lebih, ia bersifat alkali. Darah manusia adalah persekitaran alkali.pHnya lebih kurang 7.5. Asid sentiasa dihasilkan dalam badan hasil daripada metabolisme yang berterusan. Badan juga menerima sejumlah besar asid daripada makanan. Untuk mengelakkan pelbagai penyakit, asid ini dineutralkan oleh mikroelemen alkali.

Menguji makanan untuk kealkalian atau keasidan Ia dilakukan dengan cara ini. Produk dibakar, dan abu yang ditinggalkan dianalisis. Apabila abu beralkali, produk juga beralkali. Apabila abu berasid, produk itu secara semula jadi berasid. Tetapi terdapat pengecualian. Contohnya, gula, dengan abu alkalinya, dan buah-buahan dan sayur-sayuran tropika tertentu, termasuk tomato, mengalihkan persekitaran dalaman badan ke arah asid.

Diet harus mewujudkan persekitaran yang sedikit beralkali dalam sistem peredaran darah, menyediakan badan dengan tahap tenaga yang lebih tinggi, menguatkan gigi dan tulang, dan memberikan imuniti terhadap selesema dan selsema.

Keperluan mineral purata

Untuk pembangunan dan pemeliharaan fungsi normal badan Manusia sentiasa menggunakan unsur surih mineral, memerlukan penambahan harian. Kekurangan bahan tertentu, atau ketiadaannya yang berterusan, boleh membawa kepada pelbagai penyakit. Unsur mineral biasanya masuk ke dalam badan melalui makanan, dan hanya sedikit yang diserap melalui paru-paru dan kulit.

galian unsur, diserap dalam perut, masuk ke dalam darah dan diangkut ke tapak pengumpulan atau metabolisme aktif. Pada manusia, ia paling kerap disimpan dalam tulang dan juga ditemui dalam bentuk terlarut dalam cecair badan. Unsur mikro ini dikeluarkan dari badan melalui najis dan air kencing.

Kekurangan yang paling biasa pada manusia ialah selenium, zink, tembaga, mangan, dan magnesium. Kanak-kanak semasa tempoh pertumbuhan aktif dan wanita semasa mengandung sering mengalami kekurangan zat besi dan kalsium.

Sumber mineral

Bagi mana-mana orang perkara utama adalah sumber unsur mineral adalah makanan dan air yang kita makan. Sesetengah mikroelemen ditemui di mana-mana dan dalam kuantiti yang ketara, manakala yang lain adalah kurang biasa dan dalam kuantiti yang kecil.

Pelbagai produk dalam diri mereka mengandungi jumlah unsur mineral yang berbezaSebagai contoh, produk susu yang ditapai mengandungi lebih daripada 25 mineral yang berbeza, yang paling penting ialah besi, kalsium, fluorin, mangan, iodin dan zink. Produk daging mengandungi bahan seperti titanium, perak, zink, dan tembaga, manakala makanan laut mengandungi nikel, fluorin, dan iodin.

Sesetengah makanan mempunyai keupayaan untuk menumpukan sejumlah besar mineral tertentu secara selektif. Sebagai contoh, bijirin mengandungi jumlah silikon yang tinggi, rumpai laut mengandungi iodin, tiram mengandungi zink dan tembaga, dan kerang mengandungi jumlah kadmium yang tinggi.

Amat penting ialah nisbah antara unsur mineral yang berbeza, yang masuk ke dalam badan. Dalam sesetengah kes, mereka mengurangkan sifat berfaedah antara satu sama lain. Sebagai contoh, penyerapan kalsium terjejas oleh jumlah magnesium atau fosforus yang berlebihan. Untuk hasil yang terbaik, adalah penting untuk mengekalkan nisbah magnesium, kalsium dan fosforus 1:2:3, masing-masing.

Lebihan dan kekurangan unsur mineral

Terlepas dari kelaziman tinggi unsur mineral dalam alam semula jadiGangguan dalam badan yang berkaitan dengan kekurangan atau, kadangkala, lebihan bahan ini, adalah sangat biasa. Penyebab paling biasa keadaan ini ialah:

• Pemakanan harian yang tidak seimbang membawa kepada kekurangan atau kekurangan pelbagai nutrien dan menjejaskan penyerapan mikro dan makronutrien. Sebagai contoh, penyerapan kalsium terjejas oleh lemak berlebihan dalam diet, manakala penyerapan asid oksalik, magnesium, dan fosforus diperburuk oleh kekurangan vitamin D.
• Diet membosankan yang dicirikan oleh dominasi makanan tertentu yang berpanjangan dengan mengorbankan makanan lain. Hanya diet yang pelbagai boleh memastikan pengambilan semua mikronutrien yang seimbang. Sebagai contoh, produk susu yang ditapai adalah sumber terbaik kalsium yang mudah dihadam, tetapi ia rendah unsur hematopoietik dan magnesium.
• Pengambilan ubat-ubatan tertentu yang menjejaskan atau menghalang penyerapan mineral dari saluran gastrousus dan mengganggu proses metabolik mereka.
• Ciri-ciri geologi kawasan yang berbeza di negara ini membawa kepada perbezaan dalam kelimpahan atau kekurangan unsur mineral dalam makanan tempatan, ditentukan oleh komposisi kimia air dan tanah. Ini mengakibatkan penyakit khusus untuk kawasan yang berbeza. Sebagai contoh, goiter endemik disebabkan oleh kekurangan iodin.
• Menyahbeku daging dalam air dan memasak sayur-sayuran yang dikupas berpanjangan meningkatkan kehilangan semua mineral. Kehilangan magnesium, kalsium, besi, dan fosforus semasa memasak makanan tumbuhan berjumlah kira-kira 15%.
• Kehilangan besar unsur mineral akibat kolitis ulseratif, penyakit Crohn, pendarahan.
• Apabila keperluan badan untuk mineral tertentu meningkat, tiada perubahan diet. Sebagai contoh, wanita hamil dan wanita menyusu mengalami peningkatan mendadak dalam keperluan mereka untuk zat besi dan kalsium.

Berlebihan jumlah unsur mineral tertentu boleh mencipta kesan toksik dan mengganggu keseimbangan keseluruhan sistem saraf. Sebagai contoh, natrium, bertindak bersama-sama dengan kalium, adalah mikronutrien yang paling penting dalam hidrosistem: natrium mengekalkan air dalam badan, manakala kalium, sebaliknya, membolehkan ia melarikan diri. Kekurangan garam meja, yang terdiri daripada dua bahan: klorin dan natrium, boleh menyebabkan bengkak dan membawa kepada peningkatan tekanan dalaman.

Pengambilan tambahan unsur mineral ditetapkan apabila terdapat kekurangan dalam badan. Tentukan kekurangan mikronutrien Ini boleh dilakukan melalui ujian kimia. Mungkin juga terdapat ujian yang tidak berkaitan dengan komposisi kimia. Sebagai contoh, menentukan kiraan sel darah merah dalam darah dapat mengesan kekurangan zat besi, pemeriksaan visual leher dapat mengesan kekurangan iodin, dan densitometri tulang dapat mengesan kekurangan kalsium. Rawatan dengan suplemen mineral adalah berdasarkan diagnosis (contohnya, anemia kekurangan zat besi semasa kekurangan zat besi atau hipomagnesemia semasa tahap magnesium rendah dalam darah).

Bentuk kewujudan unsur mineral

Dalam badan manusia unsur mineral Saya boleh wujud dalam beberapa bentuk:

• Dalam bentuk garam yang tidak larut. Dalam bentuk ini, unsur mineral ditemui dalam tisu. Sebagai contoh, garam fluorida dan kalsium fosfat terdapat dalam tisu dan tulang pergigian.
• Sebagai sebahagian daripada sel organik. Dalam bentuk ini, ikatan adalah khusus dan kuat. Contohnya, iodin dalam tiroksin atau besi dalam hemoglobin.
• Bentuk terion. Dalam bentuk ini, unsur mineral wujud sebagai garam terlarut yang terurai, dengan ion-ion mengikat sel protein untuk membentuk kompleks.

Kepentingan fosforus dalam tubuh manusia

Fosforus adalah unsur yang mengambil bahagian secara aktif dalam banyak proses metabolik. Kedua-dua orang tua dan kanak-kanak memerlukan nutrien ini.

Fosforus memainkan peranan dalam pembangunan sistem rangka. Dalam badan kanak-kanak Kalsium dan fosforus bertanggungjawab untuk pembentukan gigi dan sistem rangka yang betulPengambilan nutrien ini menghalang osteochondrosis dan menguatkan tulang, menjadikan pengambilan fosforus penting pada sebarang umur. Nutrien ini juga memainkan peranan dalam proses metabolisme. Ia membantu membebaskan tenaga daripada makanan, membantu orang ramai mengekalkan bentuk badan yang sempurna. Tambahan pula, unsur ini juga membantu menyerap vitamin tertentu.

Untuk fungsi normal jantung dan buah pinggang, tubuh memerlukan jumlah fosforus yang mencukupi. Pada bayi baru lahir, mineral ini juga memainkan peranan dalam perkembangan sistem saraf.

Setiap hari Seseorang mesti mengambil dari 1300 hingga 1600 mg fosforusMineral yang dos hariannya diperlukan untuk fungsi jantung dan buah pinggang yang betul dan proses metabolik normal sepatutnya sekurang-kurangnya 2000 mg.

Ciri-ciri fosforus

ini salah satu mikronutrien kimia penting untuk kesihatan yang baik dan kesihatan manusia. Fosfat—sebatian yang mengandunginya—didapati dalam kuantiti yang agak besar dalam makanan. Kandungan fosforus yang tinggi terdapat dalam:

• ikan;
• pelbagai jenis daging;
• hijau;
• kacang;
• kekacang;
• produk bijirin.

Makanan ini juga kaya dengan vitamin dan bahan lain yang perlu dimakan setiap hari.

Kepentingan fosforus untuk badan

Fosforus memainkan peranan dalam hampir setiap proses dalam badan Manusia. Peranan utama mikronutrien ini adalah dalam menyokong fungsi sistem saraf, pengeluaran tenaga, dan metabolisme. Inilah sebabnya mengapa mineral adalah bahagian penting dalam diet setiap orang.

Untuk merumuskannya, ia mesti dikatakan begitu jumlah fosforus yang mencukupi Ia membantu memperbaharui dan memulihkan otot, tulang, buah pinggang, dan hati. Ia juga menghasilkan vitamin B, hormon, dan enzim. Bahan-bahan ini terdapat dalam formula asid nukleik, yang bertanggungjawab untuk keturunan, dan ATP (adenosine triphosphate), yang menyediakan tenaga untuk proses penting. Kekurangan mikronutrien ini dalam pengambilan harian membawa kepada gangguan yang serius.