Para saintis mendakwa bahawa hampir semua orang mengalami beberapa jenis fobia. Walaupun sesetengah orang takut ruang tertutup, gelap, atau serangga, yang lain mengalami fobia yang berkaitan dengan haiwan.
Alectorophobia
Ketakutan luar biasa ini dikaitkan dengan ayam dan anak ayam. Walau bagaimanapun, seseorang tidak semestinya takut bersentuhan dengan ayam itik. Malah video atau gambar ayam jantan boleh menakutkan mereka. Sesetengah orang yang mengalami alektorophobia tidak tahan melihat telur ayam, bulu atau daging. Gangguan mental ini memberi kesan kepada orang dewasa dan kanak-kanak.
Fobia ini mungkin berpunca daripada trauma zaman kanak-kanak yang berkaitan dengan ayam. Ia juga mungkin berpunca daripada cerita menakutkan yang diceritakan oleh orang dewasa, yang menggunakan cerita seram ini untuk menghalang kanak-kanak daripada reban ayam. Sesetengah orang takut ayam kerana takut dijangkiti penyakit berjangkit.
Doraphobia
Jenis zoophobia ini dikaitkan dengan ketakutan menyentuh bulu haiwan. Orang yang mengalami ketakutan ini tidak takut dengan haiwan. Mereka takut menyentuh bulu mereka, yang mereka percaya boleh mencetuskan pertumbuhan rambut yang berlebihan.
Doraphobes tidak tahan melihat kucing atau anjing berbulu. Mereka juga mengalami seram apabila melihat seseorang yang memakai bulu. Fobia ini biasanya timbul daripada serangan haiwan. Walau bagaimanapun, kadangkala ia muncul tanpa sebab yang jelas, dan penghidap tidak dapat menjelaskan mengapa mereka takut dengan bau dan penglihatan bulu.
Lutraphobia
Pada pandangan pertama, haiwan seperti memerang kelihatan sangat comel. Tetapi sesetengah orang percaya sebaliknya. Mereka takut bahawa mamalia ini akan menyerang mereka sebaik sahaja mereka memasuki perairan terbuka. Fobia ini menyebabkan mereka mengelak sungai dan tasik walaupun di kawasan yang belum pernah ditemui memerang.
Sesetengah lutrapphobes takut bukan sahaja penampilan haiwan dan potensi pencerobohan, tetapi juga bau yang dikeluarkan oleh kulitnya. Fobia ini biasanya berkembang selepas pertemuan malang dengan memerang. Walaupun penampilannya tidak berbahaya, pemangsa ini boleh mempamerkan pencerobohan, walaupun untuk mempertahankan diri.
Ailurophobia
Kebanyakan orang mengaitkan kucing dengan haiwan kesayangan yang penyayang dan peluk yang boleh mengisi rumah dengan kemesraan dan keselesaan. Tetapi bagi mereka yang mempunyai ailurophobia, hanya sekali pandang pada haiwan berbulu sudah cukup untuk membuatkan mereka panik. Sesetengah penghidap takut tingkah laku kucing yang tidak dapat diramalkan, manakala yang lain takut dijangkiti jangkitan daripada mereka. Sesetengah individu dengan gangguan ini mengalami ketakutan secara eksklusif terhadap kucing hitam, memetik petanda dan tahyul.
Ailurophobia berkembang akibat interaksi malang dengan haiwan ini atau ketidakstabilan emosi. Iaitu, seseorang mungkin mengalami ketakutan yang menakutkan terhadap kucing hanya kerana seseorang memberitahu mereka kisah menakutkan tentang haiwan peliharaan ini.
Mottephobia
Ramai orang takut kepada serangga, tetapi hanya sedikit yang mengalami ketakutan apabila melihat rama-rama. Mottephobia paling kerap berkembang pada kanak-kanak, yang telah diajar bahawa serangga ini berbahaya. Walau bagaimanapun, terdapat banyak kes di mana ketakutan berterusan sehingga dewasa. Mottephobes percaya bahawa rama-rama akan menyerang mereka, merangkak, mengepakkan sayap mereka, dan juga menggigit mereka.
Fobia ini sering berkembang akibat trauma psikologi kanak-kanak atau pendedahan yang tidak dijangka kepada sejumlah besar serangga ini. Sesetengah penghidap mengakui mengalami ketakutan terhadap rama-rama selepas melawat zooterarium atau muzium serangga.
Pteronophobia
Fobia yang agak jarang berlaku ini paling biasa berlaku pada wanita, yang mengalami ketakutan yang tidak dapat dijelaskan apabila melihat bulu. Ketakutan ini tidak semestinya memerlukan hubungan langsung dengan burung; bantal bulu yang ringkas pun boleh mencetuskan panik.
Pteronophobes tidak dapat menjelaskan punca ketakutan ini, kerana mereka memahami bahawa bulu itu sendiri tidak berbahaya. Tetapi apabila melihat sumber ketakutan mereka, mereka mengalami serangan panik, disertai dengan tercekik dan muntah.
Pteranophobia biasanya berasal dari zaman kanak-kanak. Ketakutan boleh timbul daripada sesuatu yang tidak berbahaya seperti digelitik oleh bulu. Walau bagaimanapun, fobia ini biasanya akibat daripada ornithophobia-ketakutan burung.
